Wat is de minimale buigradius van glasvezelpatchkabels?

De vertaling in het Engels luidt: "Optische vezels zijn vezels van glas of plastic, die inherent broos en kwetsbaar zijn.Ze kunnen buigen zonder te breken.. Kabels die op deze manier worden verpakt, worden glasvezelkabels genoemd.

Vanwege de gevoeligheid van optische vezels voor spanning kan het buigen van de vezels ervoor zorgen dat lichtsignalen uit de vezelbekleding ontsnappen, vooral wanneer de buiging scherp wordt, wat resulteert in meer lekken.BovendienHet is moeilijk om de punten van microbending te vinden en vereist dure testapparatuur.dus tenminste het reinigen of vervangen van glasvezel patch kabels is noodzakelijkBij 1550 nm is de door buiging veroorzaakte verzwakking groter dan bij 1310 nm.en zelfs groter bij 1625 nmBij de installatie van glasvezelpatchkabels, met name in omgevingen met een hoge draadloosheid, is het daarom belangrijk dat de installatie van de optische vezelpatchkabel in de eerste plaats wordt uitgevoerd door de gebruiker.het is belangrijk ervoor te zorgen dat de buiging van de kabels de toelaatbare buigradius niet overschrijdtWat is de juiste buigradius?

De buigradius van een glasvezelkabel verwijst naar de hoek waarmee de kabel binnen een bepaald bereik veilig kan buigen.De minimale buigradius varieert per type kabel of patch cord en kan afhangen van het type kabel of de fabricagewijze.Normaal gesproken wordt de minimale buigradius bepaald door de diameter en het type kabel, berekend met behulp van de formule: minimale buigradius = kabelbuitendiameter × kabelmeerdere.

De norm ANSI/TIA/EIA-568B.3 definieert de minimale buigradius en de maximale treksterkte voor glasvezelkabels van 50/125 micron en 62,5/125 micron.De minimale buigradius van een kabel is afhankelijk van het specifieke typeOnder geen spanning mag het in het algemeen niet minder zijn dan tien maal de buitenste diameter van de kabel (OD); onder spanning mag het vijftien maal de buitenste diameter van de kabel zijn.Traditionele patchcords met één modus definiëren de minimale buigradius doorgaans als tien maal de buitendia­meter van de omhulde kabel of 1.5 inch (38 mm), afhankelijk van welke groter is.

In de afgelopen jaren is de G657-serie glasvezel, die al veel gebruikt wordt, voorzien van kleinere buigradiussen, waaronder G657A1, G657A2 en G657B3.G657A2 is 7Deze vezels, gebaseerd op G652D-vezels, hebben verbeterde buigvermogen en verbeterde geometrische eigenschappen, waardoor de vezelverbindingsprestaties worden verbeterd.Ze staan ook bekend als buigsensitieve vezels. Voornamelijk gebruikt in FTTx en FTTH, zijn ze geschikt voor binnenin smalle ruimtes of hoek toepassingen.

Een breuk in de vezels en een toegenomen verzwakking kunnen aanzienlijk van invloed zijn op de betrouwbaarheid van het netwerk op lange termijn, de operationele kosten van het netwerk en het vermogen om de klantenbasis te behouden en te laten groeien.het is belangrijk om een duidelijk begrip te hebben van de minimale optische glasvezel buigradius om ervoor te zorgen dat glasvezelkabels of patch cords in goede staat blijven werken.